Kulturystyka dla zaawansowanych. Ciekawostka

Przed kilku laty, po ustąpieniu „króla” Kulturystyki Arnolda Schwarzeneggera na jego następcę typowano Lou Feringe, który miał już w swojej karierze tytuł amatorskiego mistrza świata.
Ten niezwykłe potężnie i proporcjonalnie zbudowany Amerykanin włoskiego pochodzenia (197 cm wzrostu i blisko 130 kg wagi) miał wszelkie dane, aby wystąpić na tron. W roku 1977, kiedy przygotowywał się niezwykle starannie do konkursu Mr Olimpia (mistrzostwa Świata zawodowców), zaproponowano mu niezwykle korzystny kontrakt w filmie. Lou zrezygnował z tytułu i przystąpił do realizacji serialu telewizyjnego „Potwór” w którym odpowiednio ucharakteryzowany grał główną rolę. Praca nad serialem zabrała mu prawie 2 lata czasu, podczas którego nie miał zbyt wiele czasu na trening, chociaż zupełnie go nie zaniedbywał. Lou Ferigne ponownie zapragnął zostać najlepszym kulturystą świata, idolem młodzieży. Podjął bardzo intensywny trening chociaż nadal grał w telewizyjnych filmach. Trening ten dał pierwsze efekty: Feringne osiągnął w obwodzie biceps (po rozgrzaniu) nieprawdopodobny wręcz wymiar 58 cm!

Oczywiście, wynik taki możliwy jest jedynie przy odpowiednich warunkach fizycznych, długoletnim treningu itd.
Niemniej warto się zapoznać z programem treningowym Lou Ferigne na rozwój ramion i jego poglądami w tym zakresie. Otóż uważa on, że w pierwszej kolejności każdy kulturysta musi uważać na proporcjonalny rozwój wszystkich głównych grup mięśniowych, a dalej masę mięśni i ich definicję.
Na ramiona trenuje w ten sposób, że w równym stopniu rozwija bicepsy i tricepsy, choć nie ćwiczy ich równocześnie. I tak ćwiczenia na biceps wykonuje wraz z ćwiczeniami klatki piersiowej ( poniedziałek i czwartek), triceps ćwiczy z mięśniami grzbietu ( wtorek i piątek), a w pozostałe dni tygodnia – barki i nogi. Zarówno na biceps jak i triceps wykonuje po 12-15 serii, średnio po 8-10 powtórzeń, w niektórych ćwiczeniach stosuje progresję ciężaru, krótkie przerwy wypoczynkowe. Początkującym radzi wykonywać na te grupy mięśniowe 4-6 serii, średniozaawansowanym 8-10 serii. Wtedy, jak twierdzi, osiąga się najlepsze rezultaty.

Ferino zmienia program swoich ćwiczeń raz w miesiącu, ale niemal na każdym treningu poszczególne ćwiczenia wykonuje nieco inaczej: zmienia kąty położenia ciała bądź unoszenia ciężaru, wykonuje ruch bliżej bądź dalej od ciała itd. To zapewnia wszechstronny rozwój mięśni.
Jego program był m.in. taki:

 Uginanie i opusty ramienia opartego o kolano ze sztangielką – 5 serii z ciężarem od 22 do 36 kg, 8-12 powtórzeń.
 Uginanie i opusty ramion za sztangą na tzw. modlitewniku ( skośna , poprzecznie ustawiona deska na stojaku), wąski uchwyt, gryf sztangi podnoszony aż do szyi – 5 x 8-10.
 Uginanie i opusty ramion ze sztangielkami w siadzie na skośnej ławce ( plecy opiera pod różnymi kątami) –5x 8 – 10.
 W leżeniu na poziomej ławce, wyciskanie „Francuskie” ze sztangą wąskim uchwytem z poza głowy – 5x 8-12.
 W pozycji stojącej blisko wyciągu bloczkowego prostowanie przedramion w dół – 5 x 8- 12 z progresją ciężaru.
 W siadzie na ławce zwykłej wyciskanie „francuskie” sztangi – 5 x 8 – 15.
Autor: Henryk Jasiak (1936 - 2008), „Rekreacja Fizyczna”

Artykuł z 1984 r. Odradzam dokładnego kopiowania programu Feringe. Można polecić np. stosowanie zmienności kąta położenia ciała, czy schemat łączenia ćwiczeń ramion z ćwiczeniami innych grup mięśni. (T.). Luty 2006 r.
Rej.467. /Trening -60/ 2011.12.13/ JWIP.PL
Ostatnia aktualizacja: 2011.12.17. Godz.17:23