Kulturystyka w naszym wydaniu to nie tylko piękna budowa i pokaz mięśni, ale demonstracja różnych cech fizycznych.

JAK NAUCZYĆ SIĘ RÓWNOWAŻNEGO STANIA NA RĘKACH?.

Zanim przystąpi się do właściwego stania na rękach, trzeba dobrze przećwiczyć ruchliwość i sprężystość nadgarstka i nóg.
Bardzo wartościowym ćwiczeniem nadgarstka jest ODPYCHANIE SIĘ DŁOŃMI OD ŚCIANY, z palcami skierowanymi ku górze.

Stojąc w odległości 3 - 4 stóp od ściany (twarzą od niej) wyciągamy w przód proste ramiona i całymi dłońmi wspieramy się o ścianę. Z tej pozycji odpychamy się od ściany tak, by palce pozostały z nią w kontakcie. Ramiona w łokciach przez cały czas ćwiczenia wyprostowane.

Ćwiczenia nadgarstka możemy również wykonywać stojąc przy biurku lub stole. Całe dłonie układamy na blacie (palce skierowane do przodu) i „SPRĘŻYNUJEMY” w stawie nadgarstkowym. Ćwiczenie utrudniamy w ten sposób, że NA DŁONIACH WSPARTYCH NA BIURKU SKARAMY SIĘ UNIEŚĆ CIĘŻAR CIAŁA. Ramiona muszą być w łokciach – co raz jeszcze podkreślam – zawsze całkowicie wyprostowane.

To jest pierwsza bardzo ważna część ćwiczenia. A druga... Stojąc w małym rozkroku staramy się przy wyprostowanych nogach – dotknąć podłoża najpierw palcami, później całymi dłońmi (tuż przy stopach. Gdy to nam się uda, próbujemy wykonać kilka drobnych kroków przesuwając w przód nogi (dłonie na płask).
Po opanowaniu i tego ćwiczenia, stajemy na książce i z tej pozycji wykonujemy tak głęboki skłon w dół ( przy prostych kolanach), by dłonie oprzeć na ziemi na pask.
(Po zakończeniu ćwiczenia dla przeciwwagi wykonujemy skłony w tył).

Po przyswojeniu sobie jednego i drugiego ćwiczenia próbujemy przyjąć pozycję. Wykonujemy głęboki skłon w przód (nie uginać nóg w kolanach ani też ramion w łokciach), wspieramy się na prostych ramionach – palce skierowane do przodu - i odbijając się stopami unosimy biodra w górę. Powoli, powoli – odbijając się coraz mocniej stopami, unosimy pośladki i biodra coraz wyżej, aż z biegiem czasu dojdziemy do pionu. Po kilku dniach przekonamy się, że przez pewien moment- sekundę - dwie - będziemy w stanie utrzymać tułów na ramionach (oczywiście wyprostowanych, w łokciach). Gdy opanujemy, UNIESIENIE NÓG W GÓRĘ DO „STÓJKI” nie sprawi nikomu żadnych trudności. Będzie to ostatnia faza ćwiczenia.
Napiszcie do nas, czy zdołaliście przyswoić sobie to ćwiczenie. Życzymy powodzenia. Autor: Stanisław Zakrzewski "SdW",1960 r.

Rej.882/Porady - 79/2013.02.01/ JWIP.PL
Aktualizacja 2013.03.04, godz 11:45