Pod koniec lat 60 – tych Edward Oracz był jednym z najbardziej utalentowanych kulturystów w Polsce i czołowym zawodnikiem Łodzi.
Przed uprawianiem kulturystyki grał w piłkę nożną, trenował lekkoatletykę i podnoszenie ciężarów w łódzkiej „Gwardii” (w trójboju wagi półciężkiej uzyskał wynik 340 kg.). Kulturystykę zaczął uprawiać w 1965 roku w SKS „Społem” następnie w TKKF „Polesie” pod kierunkiem Antoniego Kołeckiego. Startował w zawodach lokalnych i ogólnopolskich (Łódź, Kutno, Wrocław, Radom, Sopot, Warszawa). Najlepszą lokatę IV zajął (kat. poniżej 173 cm wzrostu), w nieoficjalnych Mistrzostwach Polski w kulturystyce w Sopocie w 1969 roku.

W tym okresie Edward przy wzroście 171 cm ważył 73 kg. Obwód jego klatki piersiowej wynosił 125 cm, bicepsu 43 cm. Rekordy życiowe: wyciskanie w leżeniu -150 kg, przysiady -190 kg. Trenował 4-5 razy w tygodniu po 2 godz. Na jednym treningu wykonywał ok. 50 serii po 6-10 powtórzeń. Nigdy nie stosował środków dopingujących ani odżywek.

Kilka dni temu rozmawiałem z nim między innymi o Antonim Kołeckim z którym ćwiczył i startował w krajowych zawodach. Edward opowiedział o letnim obozie sportowym w Mielnie, na którym przebywali najlepsi kulturyści Łodzi, a kierował nimi Antek. Celem tego koleżeńskiego zgrupowania było przygotowywanie się do mistrzowskich zawodów w Sopocie.

Były tam spartańskie warunki. Spali pod namiotami w śpiworach ułożonych na piasku. Jedli to, co sami sobie przyrządzili. Ćwiczyli w trochę lepszych warunkach w dużym namiocie ratowników wodnych, ustawionym tuż przy plaży. Była tam sztanga i odważniki, ławeczka, i to musiało wystarczyć. Upał solidnie dawał się we znaki ,ale w przerwach między ćwiczeniami chłodzili się w morzu. Starczyło energii aby po wyjściu z wody na plaży wykonać kilka efektownych ćwiczeń gimnastycznych, koniecznie salto. W pływaniu i w robieniu „fikołków” rywalizowali z ratownikami, którzy byli w tym bardzo dobrzy, „Wytrenował” ich przecież szef ratowników dobrze znany Jerzy Baranowski. On jako pierwszy w Łodzi założył i prowadził kilka sekcji kulturystycznych, w tym „Społem”. Startował w pierwszych sopockich mistrzostwach. Obecnie mieszka we Wrocławiu.

Wspólne „treningi” były dla nich niczym zawody, każdy chciał uzyskać lepszy wynik, wygrać przed gromadzącymi się plażowiczkami w skąpych kostiumach. Przy takiej publiczności treningi na ogół kończył się dopracowywaniem układu pozowania, co wzbudzało aplauz widowni.

Prosto z Mielna pojechali do Sopotu, aby tam na kortach tenisowych, brać udział już w poważnej kulturystycznej rywalizacji. Kołecki wygrał, a Edward znalazł się w finale. Po zawodach był czas, aby pokazać się na sopockiej plaży. Gromada opalonych przystojniaków ładnie umięśnionych, wykonujących ćwiczenia gimnastyczne była znakomitą wizytówką ówczesnej kulturystyki. Te sopockie zawody, będące naturalną rewią siły i sprawności fizycznej Edward wspomina z nostalgią.

I tym Edward zakończył swoją wypowiedź, ale zapowiedział ze jeszcze opowie inne ciekawostki będące małymi elementami historii naszej kulturystyki.
Aut.Jan Włodarek, styczeń 2015 r.
Rej.822/PIONIERZY-59/2015.01.22/JWIP.PL
Aktualizacja 2015.04.08, godz.16:20