|
|
Odwiedziło nas:
10031421
osób. |
|
|
| Ogólnie:zioła. Autor: Maria Szustakowska - Chojnacka |
OGÓLNIE: ZIOŁA LECZNICZE I PRZYPRAWOWE
Skład i właściwości lecznicze ziół
Zioła lecznicze to rośliny zawierające tzw. związki czynne oddziałujące leczniczo na organizm ludzki, pomagające w zwalczaniu chorób. Związkami czynnymi mogą być między innymi: śluzy roślinne, pektyny, kwasy organiczne, alkaloidy, glikozydy, gorycze, saponiny, flawonoidy, fenole, antocyjany, kumaryna, olejki eteryczne, antybiotyki, garbniki, żywice, balsamy, witaminy.
Działanie tych związków jest różne np. alkaloidy.Są to zasadowe związki organiczne, zawierające azot. Kojarzą się często z truciznami (strychnina, nikotyna, kokaina), spożywane w dużych ilościach. Do alkaloidów należą związki, które występują w surowcach zwanych, jako używki, np., kofeina itp. (używkami nazywa się substancje lub ich mieszaniny, które nie zawierają składników odżywczych, z wyjątkiem kakao, użyte w większych ilościach działają szkodliwie dla zdrowia,) natomiast dzięki zawartości alkaloidów mają wpływ na przejściowe usuwanie zmęczenia i senności, pobudzają system nerwowy i działalność serca.(Występują w ziołach przyprawowych: pieprz, gałka muszkatołowa, kolender, ziele angielskie itp.).
Flawonoidy – są to naturalne barwniki roślin. Znajdują się w grupie fito związków wśród bioflawonoidów, które przed laty sklasyfikowane zostały, jako witamina P. Taksifolina i rutyna to dwa ważne flawonoidy. Rutyna występuje w rucie, kwiecie bzu czarnego. Wzmacnia i uszczelnia ściany naczyń krwionośnych, pomocna w leczeniu miażdżycy.(Fito - związki nie są składnikami odżywczymi. Określa się je, jako; biologicznie aktywne związki nieodżywcze’’. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa’ "phyto"- roślina. Obecnie stwierdza się, że fito- związki stwarzają nowe możliwości walki z wieloma rodzajami nowotworów, chorobami serca itp.).
Fenole są to związki o działaniu bakteriostatycznym i dezynfekującym. Do tych związków należą np. arbutyna, metyloarbutyna (występuje w liściach borówki brusznicy, zielu majeranku. Lebiodki) Wykazuje działanie dezynfekujące na drogi moczowe.
Antocyjany są to związki spokrewnione z flawonoidami będące barwnikami(czerwony, niebieski, fioletowy) kwiatów, owoców, liści. Antocyjany występują w postaci glikozydów i hydrolitycznie rozpadają się na część cukrową i aglikon właściwą substancję barwną . Szczególnie wyraźnie zaznacza się ich działanie poprawiające mikrokrążenie w naczyniach włosowatych tęczówki oka. Mają dodatni wpływ na ostrość widzenia.Bogate w antocyjany są: owoc borówki czernicy, bzu czarnego.
Glikozydy – są to związki organiczne nietrwałe, łatwo ulegające rozpadowi.Przejawiają specyficzne działanie na organizm żywy np. glikozydy nasercowe, przeciwgorączkowe, przeczyszczające. Glikozydy nasercowe znajdujące się głównie w roślinach (naparstnicy, strofancie, cebuli morskie) mają właściwości zwiększające siły skurczu mięśnia sercowego i zwalniania jego akcji. Tym samym zwiększają wydajność akcji serca, skracają czas krążenia, likwidują zastój krwi, zwiększają ilość wydalanego moczu i doprowadzają do usuwania obrzęków.
Do roślin leczniczych zalicza się obecnie ok.20 tysięcy gatunków roślin, z czego ok.2 tysiące znajduje zastosowanie. W Polsce stosuje się ok. 230 gatunków. Są to rośliny dziko rosnące lub uprawiane. Surowcem do sporządzania leków mogą być różne części roślin; pęd, łodyga, pączek, liść, kwiat, owoc, nasienie, kłącze, cebula. W zależności od sposobu obróbki surowców roślinnych otrzymuje się różne rodzaje leków, np. napary, odwary, wyciągi, nalewki, wina, olejki, syropy, maści, plastry.
Zioła aromatyczne
Stanowią o przyprawy nieodzowne w każdej kuchni. Człowiek pragnie spożywać potrawy o różnorodnym smaku i zapachu. W celu nadania im pożądanych cech, najczęściej używał wysuszonych produktów pochodzenia roślinnego. Przyprawami roślinnymi mogą być różne części rośliny: korzenie, kłącza, liście, kwiaty, owoce, nasiona-które nie mają wartości odżywczej, ale cechują się specyficznymi walorami smakowymi i zapachowymi. Mogą one przyczyniać się do dobrego samopoczucia. Lecznicze działanie przypraw związane jest z ich składem chemicznym. Zawarte w przyprawach substancje wywołują w organizmie reakcje biochemiczne, np. mobilizują procesy trawienne albo też działają antybiotycznie w przypadku niektórych drobnoustrojów chorobotwórczych.
W starożytności aspekt medyczny w wykorzystaniu roślin korzennych odgrywał ważną rolę. Jako przyprawy w kuchni rośliny te używane były w starożytnym Rzymie? Indyjskim mistrzom ajurwedy a także Egipcjanom i starożytnym Grekom przyprawy służyły nie tyle, co do nadawania smaku potrawom, co raczej do celów medycznych i kosmetycznych.Każdy naród ma swoją historię w różnych dziedzinach życia. Ma je także naród polski w dziedzinie ziół. Zioła były pierwszym lekiem plemion słowiańskich. Ratowanie zdrowia były dostosowane do mentalności ludzi tamtych czasów. Do rozpowszechnienia roślin leczniczych przyczyniły się klasztory. Pierwsza ‘’apteka ‘’ istniała w klasztorze na św. Krzyżu już w początkach XII wieku.Zioła towarzyszyły człowiekowi w radościach i smutkach, przy świętach i w dni powszednie. Ich moc lecznicza, która w międzyczasie była zapomniana w niektórych przypadkach odkrywana jest na nowo. A oto najbardziej popularne zioła lecznicze i przyprawowe:
Biedrzeniec anyż jest rośliną jednoroczną.Pochodzi znad Morza Śródziemnego i znany był już w starożytności.Suszone owoce stanowią cenioną aromatyczną przyprawę. Anyż jest składnikiem różnych wódek np. bułgarskiego likieru znanego, jako Mastyka.
Owoc anyżu jest surowcem aromatycznym Zawartość olejku eterycznego wynosi do 3,5 %. Głównym jego składnikiem jest anetol (ok.80%). Anyż zawiera także tłuszcze (20-30%), węglowodany, białka ( 18%), śluzy, pektyny, saponiny, cholinę, potas, wapń, witaminę C i prowitaminę A.
Już w starożytni Rzymianie leczyli biedrzeńcem choroby serca i niepłodność mężczyzn. W średniowiecznej Europie uważano go za niezawodny lek przeciwko dżumie, cholerze, a w Niemczech był niezawodnym środkiem na długowieczność.
Współcześnie, ze względu na obecność w tkankach biedrzeńca olejku eterycznego, pochodnych kumaryny, i garbników, stosuje się go przy zaburzeniach trawienia, zwłaszcza przy wzdęciach i odbijaniu oraz w stanach nieżytowych żołądka i jelit.
Dzięki zawartości olejków eterycznych, które w znacznej części wydalane są przez płuca i wspomagają przez to czynność delikatnych rzęsek oczyszczają drogi oddechowe z zanieczyszczeń. Olejki anyżowe działają także rozkurczowo i lekko przeciwzapalnie na jelita.
W warunkach domowych można go używać w czasie przeziębienia i przy silnym kaszlu. Karmiące matki mogą go stosować w celu zwiększenia laktacji. Bolesne kolki noworodków można likwidować, podając karmiącej matce napar anyżu. Parzy się 10_-15 min. Należy pić ciepły płyn przed jedzeniem 4 razy dziennie po ¼ szklanki, 2-3 łyżki albo po 1 łyżeczce, w zależności od wieku dziecka.
Nie wolno stosować anyżu w przypadku przewlekłej choroby przewodu pokarmowego (owrzodzenie dwunastnicy, wrzodziejące zapalenie jelita grubego).
Przyprawą mogą być zarówno młode, świeże liście, jak i korzenie. Należy kupować je świeże. Przechowywane szybko tracą aromat. Poprawiają smak wielu potrawom (sosy, sałatki, zupy, itp.) Świeże liście można dodać do marynowania ryb, do mięs, ziemniaków itd.). Owoce anyżu są doskonałą przyprawą do pierników i kruchych ciasteczek.
Autor:Maria Szustakowska – Chojnacka, kwiecień 2008 r.
|
|
Nie należy rozpoczynać treningu siłowego pod wpływem środków dopingujących i odurzających. Przed wykonywaniem opisanych tutaj metod treningowych i ćwiczeń należy się skonsultować z lekarzem. Autorzy i właściciel strony JWIP.PL nie ponoszą jakiejkolwiek odpowiedzialności za skutki działań wynikających bezpośrednio lub pośrednio z wykorzystania informacji zawartych na tej stronie. |
|
|
Tylko aktywnych zapraszamy na forum
oraz
do Pionierów |
|
|
• 
