Różnorodne formy ruchu fizycznego zdobywają sobie coraz więcej zwoleników. Zaczynamy rozumieć, czym są dla organizmu systematyczne, racjonalne ćwiczenia fizyczne. Częstsze u nas, aniżeli np. w latach 80. publikacje na temat znaczenia ruchu – oczywiście przy umiejętnym stosowaniu go – przemawiają do społeczeństwa.
Wyrazem tego jest także coraz większa liczba osób uprawiających kulturystykę, czy też różne formy fitness, popularne wśród młodzieży.
   W tym miejscu należałoby powiedzieć trochę o kulturystyce, gdyż o niej będzie najwięcej na naszych stronach. W połowie lat pięćdziesiątych to właśnie ona zadomowiła się w Polsce dzięki Stanisławowi Zakrzewskiemu. Na początku toczono o nią wiele sporów próbując nawet zmienić jej nazwę na „atletyczna gimnastyka”, była też atakowana z wielu stron. Przyszła do nas z Zachodu, gdzie i obecnie, a szczególnie w USA jest znana z taniego reklamiarstwa, systemów rozwoju na dopingu i z tym związanych brudów.
  W kraju propagować kulturystykę od razu zaczęło ogólnopolskie czasopismo „Sport dla Wszystkich”, którego redaktorem naczelnym był właśnie Stanisław Zakrzewski. On wiele zrobił, aby stopniowo przekształcać kulturystykę niezdarnych ruchowo mięśniaków w ruch wszechstronny, estetyczny i społecznie potrzebny. Redaktor zaczął lansować tzw. polski model kulturystyki, charakteryzujący się właśnie tymi cechami. Taką właśnie kulturystyką zainteresowała się młodzież. Powstały setki sekcji, zespołów ćwiczebnych, a tysiące młodych ludzi ćwiczyło samodzielnie, korzystając z porad Stanisława Zakrzewskiego w „SdW” oraz zawartych w kilkunastu jego książkach. Twórca polskiej kulturystyki uczył, jak uprawiać ten sport, jednocześnie propagował potrzebę pracy nad sobą. Starał się pomagać w formowaniu świadomego stosunku do własnego organizmu. Po jego śmierci tej misji podjął się Redaktor Henryk Jasiak propagując kulturystykę na łamach kilku czasopism sportowych. To byli pierwsi mistrzowie pióra nie bojący się walczyć o kulturystykę i krytykować patologię w tym sporcie. Oni to w historii polskiej kulturystyki zapisali się złotymi literami i o nich powinniśmy pamiętać.
   Tak jak w każdym innym zawodzie zjawili się następcy: mistrzowie – Mirosław Prandota, Jacek Mleczko – Korczak i cała rzesza rzemieślników oraz normalnych partaczy. Jakże często właśnie ci ostatni budują krzywdzącą opinię o współczesnej kulturystyce, a powszechnie i szczególnie bezkarnie w internecie. I dlatego tak ważne jest przypomnienie korzeni, rodowodu i tradycji kulturystyki, a przy tym piętnowanie patologii w tym sporcie.
   My, tak jak Pan Stanisław, rozumiemy młodych ludzi garnących się do kulturystyki. Oni chcą ją uprawiać w przyjemnym towarzystwie, dobrej atmosferze, zyskiwać siłę, budować ładną sylwetkę i wzmacniać organizm, a przy tym kształtować charakter i siłę woli. Nie dążą jednak do „sztucznych zwałów mięśni” naśladując np. 140 kilogramowego Colemana.
   Wychodząc naprzeciw zainteresowaniu „naturalną kulturystyką” będziemy przypominać artykuły mistrzów, autentycznych znawców i ekspertów kulturystyki i umieszczać artykuły osób, którzy rozumieją posłannictwo, że kulturystyka to głównie zdrowie, które jest przecież największym bogactwem człowieka, a nie celem samym w sobie.
  Będą też nowe artykuły odnoszące się do współczesnego treningu, odżywiania i wspomagania sportowców oraz dotyczące spraw z innych dziedzin, niż kultura fizyczna. Krytykować będziemy każdą formę wynaturzeń w sporcie oraz zalew miernoty obracającej się głównie wokół tzw. porad niekorzystnych lub niebezpiecznych dla osób młodych podejmujących treningi kulturystyczne.
   Na naszych stronach najwyższy areopag, czyli Przyjaciele, tworzą znane w krajowej kulturystyce nazwiska, są to byli instruktorzy, zawodnicy, znawcy dziedzin związanych z ćwiczeniami siłowymi, ludzie oddani kulturze fizycznej. Są w tym gronie również jeszcze młodzi entuzjaści kulturystyki, dzielący się z czytelnikami już swoim bogatym doświadczeniem.

  Mamy nadzieję, że to, co tu wspólnie będziemy publikować, będzie skłaniać do przemyśleń w sprawach, które nie były dotychczas wyraźnie dostrzegane i będą one dawać aż nadto okazji do wspinania się na coraz wyższe poziomy na ścieżce naszego nie tylko fizycznego rozwoju.

Jan Włodarek i Przyjaciele wymienieni w kolejności alfabetycznej:
-Waldemar Wojciech Bednarski
-Jerzy Chodkiewicz
-Helena Cichocka
-Janusz Cieślak
-Thomas - Sławomir Filipowicz
-Mirosław Głogowski
-Szymon Greszko
-Aleksander Golowihin
-Jewgieni Isidorowicz Kołtun
-Henryk Jasiak
-Stefan Jerzak
-Walerij Koreskow
-Grzegorz Korzeb
-Tadeusz Kosiarski
-Norbert Krawczyk
-Bogusław Krydziński
-Halina Kunicka
-Mirosław Luliński
-Magda Małachowska
-Jerzy Pachocki
-Daniel Pasternak
-Mariusz Pencak
-Arunas Petraitis
-Paweł Piotrowski
-Stefan Polis
-Stanisław Ptaszyński
-Piotr Puchalski
-Józef Radziwiłko
-Jan Rozmarynowski
-Tomasz Rybarczyk
-Sławomir Rzepczyński
-Piotr Sławuta
-Mirosław Stankowski
-Maria Szustakowska – Chojnacka
-Maciej Szymański
-Józef Talarczyk
-Stanisław Wielgus
-Rafał Wolski
-Marek Ziółkowski