|
Odwiedzi³o nas: 10489668 osób. |
|
|
Jack Delinger - Mr Universe 1956. Autor: Stanislaw Zakrzewski |
"Mr Universe 1956 r. – zawodowców. M³ody bóg grecki – Jack Delinger.
Ka¿dy start Delingera na konkursach wywo³ywa³ zachwyt w¶ród publiczno¶ci. Gdy demonstrowa³ miê¶nie, przez salê przebiega³ szmer podziwu. W jego karierze by³y okresy, ¿e przestawa³ æwiczyæ by unikn±æ przerostu miê¶ni. W okresie, gdy w USA by³y modne konkursy na "najlepiej rozwiniête grupy miê¶niowe", np. miê¶ni ramion, brzucha, klatki piersiowej, Delinger odnosi³ w nich wspania³e sukcesy. Potrafi³ w bardzo krótkim czasie zyskiwaæ odpowiednio masê miê¶niow±. W jego karierze znane s± przypadki, ¿e potrafi³ w ci±gu 2 miesiêcy zwiêkszaæ wagê miê¶ni do 9 kilogramów!
Zapytany kiedy¶, co decyduje o powodzeniu kulturysty, odpowiedzia³:
Pocz±wszy od dnia, w którym postanowisz æwiczyæ i doj¶æ do pewnego celu, nie zawracaj z drogi, lecz d±¿ systematycznie i nieustêpliwie naprzód, bez wzglêdu na trudno¶ci i czas, jaki na to musisz po¶wiêciæ. Wtedy i tylko wtedy, dojdziesz do tytu³u Mr Universe."
Do tego o¶wiadczenia mo¿na by jeszcze dodaæ, ¿e w grê wchodz± dodatkowo „odpowiednie, nowoczesne metody treningowe". Bo przestarza³ymi æwiczeniami nie dojdzie siê do najwiêkszych sukcesów. Zreszt±, kto, jak kto, ale w³a¶nie Delinger by³ zwolennikiem najnowszych zdobyczy i urozmaiconych planów treningowych. Co wiêcej, zanim przyst±pi³ do uprawiania æwiczeñ si³owych, zdoby³ dobre przygotowanie gimnastyczno-sportowe.
Ju¿ w szkole podstawowej nale¿a³ do najsilniejszych, choæ nie uprawia³ æwiczeñ si³owych. Bawi³ siê natomiast w najrozmaitsze gry, biega³ i p³ywa³. W szkole ¶redniej wyró¿nia³ siê ogóln± sprawno¶ci± i nale¿a³ do gimnastycznego zespo³u reprezentacyjnego. By³ poza tym dobrym graczem w base-ball. Do æwiczeñ si³owych przyst±pi³ w 19 roku ¿ycia i to za namow± kolegów. Gdy spróbowa³ wycisn±æ sztangê po raz pierwszy, uzyska³ wynik 150 funtów (oko³o 68kg). Taki sam rezultat w rwaniu. Prawie tyle, ile wa¿y³. Jego wymiary-obwód ramienia 39 cm, a obwód uda 56 cm-¶wiadcz± o dobrym przygotowaniu ogólnym, do jakiego doszed³ Delinger przed specjalizacj± kulturystyczn±.
Æwiczenia si³owe polubi³ od razu. Sztanga go zafascynowa³a. Do systematycznych æwiczeñ przyst±pi³ z ogromnym entuzjazmem i zapa³em. Wyniki przysz³y nadspodziewanie szybko. Ju¿ po piêciomiesiêcznej zaprawie stan±³ do konkursu na najlepiej zbudowanego sportowca pó³nocnej Kalifornii (Mr Northern California") i... zwyciê¿y³.
W 1948 roku po raz pierwszy ubiega³ siê o tytu³ "Mr America". Niespodziewanie zaj±³ drugie miejsce za samym Eifermanem i zadziwi³ wszystkich wspaniale rozwiniêtymi ramionami i nogami, zdobywaj±c za to specjalne nagrody. Jego tkanka miê¶niowa posiada³a jak±¶ wyj±tkow± zdolno¶æ szybkiego rozrastania siê. Rok pó¼niej, po rekordowo ciê¿kim treningu, zwyciê¿y³ bezapelacyjnie w konkursie "Mr America". Delinger mia³ wtedy takie zwa³y miê¶ni, zw³aszcza na piersiach i obrêczy barkowej, ¿e zyska³ miano "góry miê¶niowej". Nigdy dot±d nie widziano czego¶ podobnego. Wywo³a³o to oczywi¶cie u publiczno¶ci sprzeczn± ocenê. Podczas, gdy jedni zachwycali siê, inni wo³ali g³o¶no: „Do czego to doprowadzi? Gdzie¿ harmonia i piêkno budowy?" Jeden z sêdziów przestrzeg³ Delingera: „Jack, nie pracuj wiêcej nad rozwojem niektórych grup miê¶niowych, bo bêdziesz wygl±daæ karykaturalnie. Jeste¶ przecie¿ za niski".
Przez trzy nastêpne lata Deliger nie wystêpuje. Wydawa³o siê, ¿e rozsta³ siê z kulturystyk±. Tymczasem w 1952 roku zjawia siê na konkursie „Mr World". Nie wzi±³ sobie jednak do serca ostrze¿eñ sêdziego sprzed trzech lat. Gdy zacz±³ demonstrowaæ miê¶nie publiczno¶æ stanê³a zdecydowanie po jego stronie, ale sêdziowie byli innego zdania. Przyznali mu dopiero trzecie miejsce. W konkursie bierze siê pod uwagê nie tylko rozwój miêsni, ale budowê startuj±cych, harmoniê kszta³tów, itd...
Tym razem Jack Delinger zabra³ siê do pracy nad osi±gniêciem jak najlepszych proporcji (du¿o pomog³o mu w tym czujne i do¶wiadczone oko Weidera) i w 1956 roku zdoby³ zas³u¿enie tytu³ "Mr.Universe".
Delingera porównywano czêsto z ojcem kulturystów - J. Grimkiem. Wydaje siê jednak, ¿e Jack by³ znacznie lepszym zawodnikiem.
Jack Delinger, to zawodnik, który z pewno¶ci± przejdzie do historii kulturystyki. Stosowa³ b. skuteczne metody rozwoju miê¶ni, w których rozmaito¶æ æwiczeñ i czêste zmiany schematów treningowych zas³uguj± na specjaln± uwagê. Poni¿ej podajemy jedn± z jego metod.
1.W le¿eniu wyprosty i skurcze przedramion
Do æwiczenia, wykonywanego w le¿eniu na ³aweczce, potrzebny jest wyci±g (lub sprê¿yny). Delinger stosowa³ je na ³awce u³o¿onej pod k±tem oko³o 45 stopni. Uchwyt r±czek wyci±gu nachwytem. Trzymane s± na wysoko¶ci g³owy. Ramiona mocno przywarte do tu³owia do tu³owia, nie bior± udzia³u w æwiczeniu. Wykonuj± je wy³±cznie przedramiona, które nale¿y prostowaæ i kurczyæ. Jest to jedno z najlepszych - zdaniem Delingera - æwiczeñ na rozwój miê¶nia trójg³owego.
2. Skurcze i wyprosty przedramion obci±¿onych sztangielkami
I to æwiczenie wykonuje siê w le¿eniu na ³awce ustawionej pod k±tem oko³o 25-30 stopni. Rêce opuszczone w dó³ (ramiona przylegaj± mocno do tu³owia), po czym wznos przedramion do barków, by za chwilê znów opu¶ciæ je w dó³.
3. Na porêczach puszczanie cia³a na rêkach
Æwiczenie mo¿na wykonywaæ na porêczach gimnastycznych lub nawet na krzes³ach. W podporze, tu³ów wyprostowany, klatka piersiowa wysuniêta do przodu, uginaæ i prostowaæ ramiona, opuszczaj±c ca³e cia³o w dó³ i unosz±c je w górê.
4. Skurcze i wyprosty ramion
W le¿eniu na sko¶nej ³awce (nogi w górze, g³owa w dole) wyciskanie sztangi. £awka ustawiona pod k±tem oko³o 20 stopni, stopy wsuniête w specjaln± pêtlê. Jest to jedno z najlepszych æwiczeñ na rozwiniêcie miê¶ni klatki piersiowej i ramion.
5. Uginanie i wyprosty ramion z ty³u, poza g³ow±
Æwiczenie wykonuje siê na wyci±gu. Usi±¶æ pod nim, uchwyt ramion bardzo szeroki, po czym ugi±æ i prostowaæ ramiona. Wyci±g (lub odpowiedni ciê¿ar, je¶li pos³ugujemy siê sztang±), ¶ci±gn±æ w ty³ poza g³owê. Æwiczenie rozwija najszerszy miesieñ grzbietu.
6. Wios³owanie
Æwiczenie wykonuje siê na wyci±gu. W siadzie p³askim wyci±gn±æ ramiona w przód, trzymaj±c za uchwyty, a nastêpnie ci±gn±c do siebie, kieruj±c ³okcie jak najdalej do ty³u (d³onie powinny dotkn±æ klatki piersiowej), po czym wyprost ramion. Ramiona ci±gn±æ przy klatce piersiowej. Pod wp³ywem tego æwiczenia najszerszy miesieñ grzbietu formalnie ro¶nie w oczach.
7. Martwy ci±g
Okroczny uchwyt sztangi (jedna rêka obejmuje j± podchwytem, druga nachwytem), po czym przysiady i wyprosty. Przysiad wykonaæ jak najg³êbszy, tu³ów w czasie æwiczenia wyprostowany.
8. Wspiêcia na palcach
Na specjalnym urz±dzeniu (patrz zdjêcie), w opadzie podpartym, ciê¿ar wsparty na grzbiecie, wspiêcia na palcach. W czasie æwiczenia nogi w kolanach wyprostowane. Delinger dla zwiêkszenia intensywno¶ci pracy podk³ada³ sobie pod piety nieznaczne podstawki i z nich dopiero stara³ siê wspinaæ na palce, liczy³ do trzech, po czym wraca³ do pozycji wyj¶ciowej. W ostatnim powtórzeniu (w ka¿dej serii) pozostawa³ we wspiêciu tak d³ugo, jak tylko móg³ wytrzymaæ.
9. Wznosy tu³owia
Le¿±c na sko¶nej ³aweczce (nogi w górze, stopy wsuniête w specjaln± pêtle), wznos tu³owia w górê i równoczesny skrêt, ³okieæ stara siê dotkn±æ kolana, po czym powrót do le¿enia ty³em. Nastêpnym razem skrêt w przeciwn± stronê i przeciwny ³okieæ stara siê dotkn±æ kolana. Na zdjêciu g³owa wychylona do przodu, co nie powinno mieæ miejsca. W czasie unoszenia tu³owia, g³owê i ramiona, które s± wsparte na karku, odrywaæ od ³awki na koñcu (wpierw oderwaæ ³opatki).
10. Sk³ony boczne
Ze sztang± na barkach i karku, g³êbokie sk³ony w lewo i prawo. Jest to jedyne æwiczenie, przy którym Delinger nie liczy ilo¶ci powtórzeñ. Radzi æwiczyæ a¿ do zmêczenia.
Ogólne wskazania treningowe
Dla ogólnego rozwoju organizmu Delinger radzi æwiczyæ trzy razy tygodniowo przy u¿yciu takiego ciê¿aru, by ka¿de æwiczenie mo¿na by³o wykonaæ po 10 razy w trzech seriach. Gdy æwicz±cy czuje, ¿e æwiczenia nie daj± ju¿ widocznych rezultatów, nale¿y je zmieniæ. Jak najbardziej urozmaicony program treningowy prowadzi do wielkich wyników.
Na kilka miesiêcy przed zawodami trzeba æwiczyæ sze¶æ razy w tygodniu, pozostawiaj±c jeden tylko dzieñ na wypoczynek. W poniedzia³ki, ¶rody i pi±tki Delinger pracowa³ nad rozwojem miê¶ni barków, klatki piersiowej i grzbietu, a we wtorki, czwartki i soboty nad miê¶niami brzucha, nóg i dolnych partii grzbietu ("krzy¿"). Poszczególne æwiczenia zmienia³ bardzo czêsto, podobnie jak natê¿enie, obci±¿enie i szybko¶æ wykonywanych ruchów. W okresie "zdobywania miê¶ni" æwiczy³ ze znacznym obci±¿eniem, tak by poszczególne ruchy móg³ wykonaæ 8-12 razy w jednej serii, ale na ka¿dym treningu wykonywa³ takich serie po 4-6. Æwiczy³ przed lustrem, by obserwowaæ poprawno¶æ ruchu i "grê miê¶ni."
Autor: Stanis³aw Zakrzewski. Miesiêcznik: „Sport dla Wszystkich”, sierpieñ 1960 r.
OD JWIP: Jak wygl±da³ , widzimy na zdjêciu. Wzrost -167 cm, waga - 88 kg, Obwód kl. piersiowej przy wdechu – 126 cm, biceps – 44,5 cm, pas – 79 cm, udo – 64 cm. By³ silny. Jego rekordy: wyciskanie klasyczne – 130 kg, wyciskanie w le¿eniu – 191 kg, przysiad – 240 kg. Z pe³nego zwisu na dr±¿ku podci±ga³ siê na jednej rêce 5 razy, a na kó³kach gimnastycznych wytrzyma³ „rozpiêcie” z obci±¿eniem nóg ciê¿arem – 18 kg.
|
|
Nie nale¿y rozpoczynaæ treningu si³owego pod wp³ywem ¶rodków dopinguj±cych i odurzaj±cych. Przed wykonywaniem opisanych tutaj metod treningowych i æwiczeñ nale¿y siê skonsultowaæ z lekarzem. Autorzy i w³a¶ciciel strony JWIP.PL nie ponosz± jakiejkolwiek odpowiedzialno¶ci za skutki dzia³añ wynikaj±cych bezpo¶rednio lub po¶rednio z wykorzystania informacji zawartych na tej stronie. |
|
Tylko aktywnych zapraszamy na forum oraz do Pionierów |
|
|