Niczym dłuto artysty

W dziesiątkach listów prosili nas Czytelnicy o bliższe dane o Vince Girondzie, którego przedstawiliśmy na okładce w numerze lipcowym "SdW". Liczni zapytywali również, jakim sposobem Gironda doszedł do tak pięknej rzeźby ciała.
Przede wszystkim pragniemy podkreślić, że zawodnik ten wcale nie należy do najmłodszych- jak to wielu przypuszczało. Liczy on dziś ( tj. w październiku 1961 roku – przypis. JWIP.PL), nie mniej, nie więcej, jak 42 lata.

Utrzymanie odpowiedniej linii ciała i rzeźby (definittion) nie jest łatwe. A jednak Gironda potrafi utrzymać się w szczytowej formie, zezwalającej mu na udział w licznych konkursach. Kilka razy znalazł się w pierwszej szóstce wśród najlepiej zbudowanych i umięśnionych ludzi świata, mimo że jego waga waha się między 75 i 78 kg. W 1957 ważył 85 kg, ale przy tak wysokiej wadze ciała mięśnie nie rysowały się tak wspaniale.

Postanowił więc z siebie zrzucić każdy gram tłuszczu. Gdy rok później stanął do konkursu Mr America, – w którym zajął drugie miejsce – ważył już tylko 75 kg. Z tego okresu pochodzi właśnie jego zdjęcie okładkowe.
Do tego konkursu przygotowywał się nadzwyczaj solidnie przez pełnych 8 miesięcy. Poszczególne ćwiczenia dla „góry” (klatka piersiowa, obręcz barkowa, ramiona) wykonywać w dziesięciu seriach po 10 powtórzeń, dla „dołu” (nogi i brzuch) w dziesięciu seriach po 20 ruchów!
Nad „górą” pracował w poniedziałki, środy, piątki, nad nogami i brzuchem – we wtorki i czwartki. „Wielka tajemnica” tracenia wagi polegała na szybkim wykonywaniu poszczególnych ruchów. Vince Gironda potrafił niektóre ćwiczenia – 10 serii po 10 ruchów – wykonać w rekordowym tempie czterech minut! Właściwie bez przerw wypoczynkowych. Pod koniec treningu pot lał się z niego strumieniami.

Wielu z Was powie, że stosowanie treningu w takim tempie jest niemożliwe. Stanowi to przecież zbyt duże obciążenie dla układu krążenia. To racja, ale Vince Gironda zaprawiony ośmioletnią pracą w ćwiczeniach siłowych mógł sobie na takie tempo pozwolić. Trening jego rzadko, kiedy trwał dłużej niż godzinę, ale w tej godzinie wykonywał więcej pracy niż niejeden ćwiczący w trzech lub nawet w czterech godzinach.
W dniach, w których ćwiczył „gorę”, rozpoczynał pracę (oczywiście po intensywnej rozgrzewce) od ramion, przechodząc następnie do ćwiczeń obręczy barkowej, a później klatki piersiowej. Na zakończenie wykonywał ćwiczenia na najszerszy mięsień grzbietu (tzw. „szkrzydełka”). Na mięśnie naramienne ćwiczył wznosy lekko ugiętych przedramion w bok. Do ćwiczeń używał takich sztangielek i sztang, by serię złożoną z 10 powtórzeń wykonywać stosunkowo łatwo.
Mięsnie najszersze grzbietu ćwiczył na wyciągach.

Rzecz bardzo charakterystyczna, że mimo utraty 10 kg wagi nie stracił siły.
Na zakończenie podajemy dane antropologiczne Vince Gironda:
Wzrost -174 cm; waga – 77 kg; biceps – 43 cm; klatka pierś. w spoczynku – 124 cm; obwód w pasie – 71 cm; obwód uda – 61 cm; obwód łydki – 39 cm.
Autor: Stanisław Zakrzewski, październik 1961 r.


Od JWIP.PL (Jan Włodarek), 13 sierpnia 2008 r. „Mistrzowska rzeźba ciała Vince Gironda” (art. ukazał się w czasopismie "Sport dla Wszyskich" w październiku 1961 r.), była naśladowana przez innych mistrzów i tych, którym śniły się sukcesy. Vince Gironda żył w latach 1918 -1997.

Z najsławniejszych, który stosował morderczą metodę Girondy był Serge Nubret – Tytan kulturystyki. On 15-20 lat po Vincencie z powodzeniem ćwiczył na „tempo”. Trening do 70 minut a w nim między innymi wyciskanie leżąc ciężaru 100 kg x - od 20 do 30 powtórzeń w serii, których było od 15 do 20, a przerwy między seriami trwały 20 sekund! W wyniku takiego tempa – odnoszącego się do wszystkich wykonywanych ćwiczeń - przez cały rok utrzymywał znakomitą sylwetkę, i b. dużą masę, bicepsy 52 cm, waga 100 – 105 kg, zaś rzeźba mięśni niespotykana nawet wśród ówczesnych zawodowych kulturystów.
Dziś z metody treningowej Gironda czerpie się wszystko, począwszy od czasu treningu do dzielenia zasadniczych ćwiczeń i samych ćwiczeń. To jest następny przykład tego, ze metody treningowe z lat 60-70. są i teraz "nowoczesne", zaś obecnie stosowane te niby najnowsze i najdoskonalsze , ale w nadmiarze teraz "kraszone prochami" są na ogół bardzo „stare”, bowiem jak widać liczą sobie prawie 50 lat!
(Zdjęcie S. Nubreta i V. Gironda zobacz też w „Galerii: Album Tytanii”.

Rej.538./ Sylwetka -45/ JWIP.PL
Aktualizacja:2012.04.11. Godz. 09:45