Jan Włodarek i Przyjaciele

Strona Główna

Nasz program

O nas

Forum

Galeria zdjęć

PIONIERZY

Kontakt

Artykuły:

Statystyka

Odwiedziło nas:
10033296
osób.

Oni są z nami:

O ćwiczeniach izometrycznych. Ostrożność zawsze wskazana

O ćwiczeniach izometrycznych pisaliśmy nieraz. W naszym kraju my pierwsi poruszyliśmy to zagadnienie w ubiegłym roku, przestrzegaliśmy przed bezmyślnym stosowaniem tych ćwiczeń. Już w numerze z 1 sierpnia ub. roku, w artykule pt. „Minutę dziennie dla siły, zdrowia i sprawności fizycznej” pisałem:

„Według mego zdania metoda ta może spełnić dość poważną, rolę w treningu aportowym, gdy jest stosowana przez krótki okres czasu i jako FRAGMENT ZAPRAWY OGÓLNEJ LUB SPECJALNEJ.
Ćwiczenia te już w latach trzydziestych zostały przez ówczesny świat nauki i medycyny sportowej zwalczone. Przeciwko skurczom statycznym wypowiedziała się przede wszystkim fizjologia ruchu, która dla sprawnego działania i rozwoju organizmu zaleca krótkotrwałe skurcze i rozkurcze mięśni. W czasie długotrwałego skurczu występują niekorzystne procesy w układzie krążenia. Częste stosowanie takiej pracy mięśniowej — przy powstrzymanym oddechu — prowadzi do podwyższonego ciśnienia. Wszystko to doprowadziło trzydzieści lat temu do zaniku ćwiczeń statycznych. Stosowano je tylko w ostateczności i fragmentarycznie”.

Po listopadowej naradzie trenerów lekkiej atletyki krajów Europy w Warszawie pisaliśmy (mimo że wielu naszych trenerów piało z zachwytu nad tymi ćwiczeniami):

„Ćwiczenia izometryczne, odpowiednio dawkowane, przyczyniły się do poprawy wyników u Zsivotzkiego w rzucie młotem, Varia i Nagy’a w kuli.
Dzięki tym ćwiczeniom do rekordu świata w rzucie młotem doszedł H. Connolly. A jednak zdaniem naszym — w stosowaniu tych ćwiczeń wskazana jest wielka ostrożność. Nie zalecamy stosowania ich ani młodym adeptom l.a., ani też tym, którzy pracują nad opanowaniem techniki. Słusznie tez powiedział przewodniczący Europejskiego Związku Trenerów i Nauczycieli - Toni Nett, że „jeszcze za wcześnie na wyciąganie wniosków z pojedynczych osiągnięć rekordowych, uzyskanych dzięki ćwiczeniom izometrycznym. Z oceną tych ćwiczeń zaczekajmy do następnego kongresu”.

Dla nas była to sprawa oczywista, że skurcz statyczny — często stosowany — nie może być korzystny dla organizmu. Przestrzegaliśmy i słuszność była po naszej stronie. Bo oto już zaczynają się odzywać pierwsze głosy przeciwko tym ćwiczeniom. Znany trener ciężarowców, Jim Murray, w kwietniowym numerze amerykańskiego pisma kulturystycznego podał, że „American College of Sports Medicine”, czyli Amerykańska Akademia Medycyny Sportowej, po szeregu dociekań doszła do wniosku, że stosowanie tych ćwiczeń na dłuższą metę nie jest wskazane, że wówczas ćwiczenia te wcale nie prowadzą do rekordowych wyników, że z punktu widzenia fizjologii pracy wskazana jest nadzwyczajna ostrożność w ich stosowaniu i dawkowaniu, że przy ich nadużywaniu występują urazy dolnej części „krzyża”.

Może ktoś powiedzieć, że doświadczenia jednej grupy naukowców nie są jeszcze dostatecznie przekonywającym dowodem. Niemniej jednak przestrzegaliśmy i przestrzegamy przed zbyt częstym stosowaniem ćwiczeń izometrycznych.

Niektórzy czołowi nasi ciężarowcy sprawdzili na sobie słuszność tych zastrzeżeń. Do tej sprawy jeszcze wrócimy po zebraniu większej ilości materiału. Dziś pragniemy jeszcze raz podkreślić, że w ćwiczeniach powinien dominować ruch i to ruch dostatecznie obszerny, by nie powodować przykurczu mięśni. Do ćwiczeń zalecamy stosowanie ciężarów wcale nie maksymalnych, lecz odpowiadających 75 procentom możliwości. Jednorazowe dźwiganie zbyt wielkiego ciężaru do niczego nie prowadzi.

Ośrodek Doświadczalny Weidera wystąpił ostatnio z nowym — dorywczym — stosowaniem ćwiczeń izometrycznych. Jest to zresztą niezupełnie czyste ćwiczenie izometryczne, lecz połączenie nieznacznego ruchu z ćwiczeniem statycznym. Do celów treningowych używa się specjalnych stojaków wkopanych w ziemię, zaopatrzonych w silne boczne uchwyty. 15 cm luzu miedzy tymi uchwytami umożliwia nieznaczne uniesienie ciężaru (na ograniczoną wysokość), po czym dopycha się go jeszcze przez moment i opuszcza na najbliższy uchwyt (patrz rys.).

Wspomniany Ośrodek Doświadczalny zaleca także ćwiczenia z „flexotonic". Przyrząd ten posiada mocną sprężynę, nie dającą się silniej rozciągnąć, ale która — przy zastosowaniu znacznej siły nieznacznie „ustępuje”. Podobno ćwiczenia stosowane na tym przy¬rządzie dają dobre rezultaty. A może jest to tylko nowy środek reklamowy?

Zarówno na wspomnianych wyżej stojakach, jak i na „flexotonicu” należy wykonywać takie ćwiczenia, które wzmocnić mają pewne tylko wiązki mięśni. A więc do podrzutu „ciągnąć” będziemy drążek lub ciężar zamocowany na wysokości kolan, następnie na wysokości ud i wreszcie na wysokości brody (imitując podrzut właściwy). Kto może i ma po temu warunki, ten powinien wypróbować wyżej podane aparaty.
Autor: Stanisław Zakrzewski (+1907-1972)
„Sport dla Wszystkich” nr 12 z 1963 r., przygotował; Mariusz Liwowski, 25 stycznia 2009 r.

Nie należy rozpoczynać treningu siłowego pod wpływem środków dopingujących i odurzających. Przed wykonywaniem opisanych tutaj metod treningowych i ćwiczeń należy się skonsultować z lekarzem. Autorzy i właściciel strony JWIP.PL nie ponoszą jakiejkolwiek odpowiedzialności za skutki działań wynikających bezpośrednio lub pośrednio z wykorzystania informacji zawartych na tej stronie.

Ostatnie Artykuły