W latach 1960–1971, tj. w epoce „bezkoksowej” zawodnicy warszawskiego Ośrodka Kulturystycznego Ogniska TKKF „Syrenka” byli najlepszymi w kraju. Zwyciężali w ogólnopolskich zawodach, w tym w nieoficjalnych mistrzostwach Polski w Sopocie. Odnosili też sukcesy w rywalizacji z zagranicznymi zawodnikami. Chętnie też propagowali kulturystykę na pokazach, festynach, w zakładach pracy, domach kultury, a także sopockiej plaży. Te osiągnięcia to również zasługa ich doświadczonych instruktorów, prekursorów sportowego treningu w polskiej kulturystyce, wykorzystujących metodę „body - building” i ćwiczenia z zakresu ogólnej sprawności fizycznej.

Przy Ognisku prowadzili też Centralny Ośrodek Metodyczny. Z całego kraju przyjeżdżali do niego zawodnicy, instruktorzy, sędziowie i organizatorzy imprez. Częstym gościem był Stanisław Zakrzewski – twórca polskiej kulturystyki. Konsultowano, wymieniano doświadczenia i poglądy, podpatrywano metody treningowe najlepszych zawodników „Syrenki”, których trening i sylwetki przedstawiano na łamach czasopisma „Sport dla Wszystkich”.

Ognisko „Syrenka” powstało w dniu 6.06.1957 r., jako jedno z pierwszych w kraju Na początku działało w nim kilka sekcji rekreacyjnego uprawiania sportu, w tym sekcja piłki siatkowej z drużyną „starszych panów, byłych ligowych siatkarzy reprezentujących mistrzowski poziom.

8 listopada 1959 r., po warszawskim konkursie „Mister Universe” o tytuł najlepiej zbudowanego sportowca, grupa entuzjastów ćwiczeń siłowych i działaczy „Syrenki” pod przewodnictwem Prezesa Ogniska Janusza Pomiernego, powołała Ośrodek Kulturystyczny. Przez dwa lata mieścił się w piwnicy budynku przy ul. Rozbrat. Składał się z dwóch małych salek treningowych, obszernej szatni i zawsze czystych sanitariatów.

Jak na owe czasy, trenujący mieli do ćwiczeń wystarczająco podstawowego sprzętu: sztangi, sztangielki, odważniki. Jedynym utrudnieniem był brak odpowiedniej ławki do wyciskania sztangi leżąc. Ćwiczono na ławce gimnastycznej - niskiej, bardzo wąskiej i twardej. Sztangę podawali partnerzy, każdy ruch obciążonych ramion czuło się głównie w „kościach”, a po kilku seriach , ćwiczący nabywał na plecach „znak rozpoznawczy” kulturysty „Syrenki” - dwa równoległe pasma odcisków !
Uzupełniającym sprzętem były: drewniany pomost do trójboju ciężarowego i siłowego, para stojaków do przysiadów oraz drążek gimnastyczny i wyciąg bloczkowy wykonany chałupniczym sposobem.

Choć zawsze był tłok panowała serdeczna i koleżeńska atmosfera. Trenowano intensywnie, ale nie dłużej niż 2 godz. Zajęcia prowadzili czołowi kulturyści: Andrzej Jasiński i Wojciech Cieplak. Po kilku miesiącach instruktorami zostali: Henryk Jasiak, później znany organizator i dziennikarz propagujący na łamach prasy ćwiczenia siłowe oraz Józef Radziwiłko, wielokrotny finalista ogólnopolskich zawodów kulturystycznych.

W tym czasie, ćwiczyło systematycznie ok. 250 osób, w tym ok. 30 z ambicją startów w zawodach, podzielonych na grupy, przeważnie spośród młodzieży.
Chętnych do „zapisania” było wielu, ale tylko ci, którzy cierpliwie czekali, aż ktoś zrezygnuję mieli szansę podjąć ćwiczenia. Należało jeszcze przejść dokładne badania lekarskie, w przychodni sportowo – lekarskiej, podpisać deklarację członkowską zawierającą m. in.: zobowiązanie o przestrzeganiu regulaminu Ośrodka oraz dokonania opłaty stanowiącej symboliczną kwotę.

W „Syrence” latach 1960 –1961 rozpoczęli ćwiczenia głównie ”fizyczne zdechlaki” z których szybko „wyrośli” najlepsi w kraju, mistrzowie m. in.: bracia Bogusław i Mieczysław Krydzińscy, , Jerzy Dzikowski, Stefan Krajewski, Wojciech Strzeżek, Andrzej Ślusarski, Jan Włodarek, Andrzej Zienta, Bogdan Wołosz, Marian Glinka.
Z czasem dołączyli do nich posągowo wręcz zbudowani "chałupnicy"o wspaniale rozwiniętych mięśniach ramion i klatki piersiowej m. in. Andrzej Laskowski i Wojciech Siudmak – studenci warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dziś Andrzej Laskowski tworzy w kraju, a Wojciech Siudmak we Francji i jest sławnym w świecie twórcą współczesnego malarstwa. W tym okresie ze swoim umięśnieniem zmagał się też Janusz Głowacki, obecnie światowy dramaturg.

W roku 1963 i w następnych latach już w nowej i obszernej siedzibie Ośrodka w podziemiach Hali Gwardii systematycznie ćwiczyło ponad 1200 osób. Członkami „Syrenki” byli późniejsi czołowi kulturyści i atleci m.in.: Jerzy Chodkiewicz, Sławomir Filipowicz, Zbigniew Jędrzejczyk, Roman Józefiak, Jan Kozłowski, Andrzej Porowski, Stanisław Ptaszyński, Krzysztof Polubiec, Jarosław Niewiadomski, , Stefan Niedziałkowski, Witold Niemczyk, Jan Pasternak, Wojciech Rejmer, Bolesław Sotomski, Adam Wilczyński, Antoni Wojewoda, Jerzy Żywek. Rozpoczęli też trenować Paweł Przedlacki i Andrzej Urbański, którzy w latach 80 – tych należeli do najlepszych polskich zawodników.

Trenowali też przyszli znani aktorzy, literaci, naukowcy, dziennikarze, prawnicy, lekarze, ekonomiści, menadżerowie dużych firm itp. Z tej licznej grupy należy wymienić Marka Perepeczkę, cenionego aktora, który intensywnie i systematycznie rozwijał swoje mięśnie prezentując je w wielu filmach m.in. „Janosik”, „Wilcze Echa”. Przez pewien czas ćwiczył w „Syrence” gwiazdor polskiego kina - Daniel Olbrychski.

Ci, którzy mieli ambicje sportowe co roku próbowali swoich sił w wewnętrznych mistrzostwach „Syrenki” w wieloboju kulturystycznym. W pierwszych, które odbyły się w dniu 17.04.1962 r. uczestniczyło ponad 20 zawodników. Juniorzy ( do 20 lat) wyciskali sztangi leżąc, podciągali się na drążku i pozowali. Zwyciężył 17 – letni Andrzej Zienta przed Bogdanem Wołoszem i Marianem Glinką. Seniorzy walczyli w prezentacji umięśnienia, wyciskaniu szt. leżąc, martwym ciągu, przysiadzie ze sztangą. Najlepszym był Andrzej Laskowski przed Jerzym Walczakiem. III m. zajął 19- letni Jan Włodarek (junior startujący w kat. seniorów).
Za pozowanie najwyższe oceny otrzymali: Andrzej Laskowski i Andrzej Zienta.
W konkurencjach siłowych - najlepsze wyniki uzyskali:
· A. Zienta podciągnął się na drążku - 22 razy,
· Jan Włodarek przysiad z obciążeniem – 165 kg ,
· Andrzej Laskowski w martwym ciągu i wyciskaniu sztangi leżąc, odpowiednio 200 kg i 120 kg.
Stanisław Zakrzewski wręczył puchary i dyplomy uczestnikom. W następnych latach w mistrzostwach „Syrenki”, które miały charakter wieloboju siłowego (5 - 7 konkurencji) rozgrywany z podziałem na kategorie wagowe zwyciężali m.in.: Bogusław Krydziński, Jerzy Dzikowski, Antoni Wojewoda, Zbigniew Opłocki, Jan Włodarek, Adam Wilczyński, Wojciech Rejmer.

Warto przypomnieć, że kulturyści„Syrenki” mieli duży udział nie tylko w propagowaniu kulturystyki, ale też znacznie przyczynili się do przełamania nieprzychylnych ocen i opinii o kulturystach, ze strony władz polskiego sportu i zagorzałych przeciwników. Przeciwnicy ci rekrutowali się głównie, że środowiska prasy sportowej, głosili pogląd, że uprawianie kulturystyki to niezbyt przydatnych rozwój mięśni.

Najlepsi zawodnicy „Syrenki” (Jerzy Dzikowski, Zbigniew Jędrzejczyk, bracia Bogusław i Mieczysław Krydzińscy, Zbigniew Konarzewski, Ryszard Mazur,Jerzy Porowski, Stanisław Ptaszyński, Antoni Wojewoda, Jan Włodarek) poddali ten pogląd weryfikacji, przystępując do testów sprawności fizycznej i siły przeprowadzonych przez naukowców AWF.

Test – sprawności ogólnej, przeprowadzony w jednym dniu, obejmował próby wykonywane jedna po drugiej:
· szybkości - bieg 60 m.,
· wytrzymałości - bieg 300 m.,
· zwinności - slalom między chorągiewkami ustawionymi w kształcie
koperty,
· siły - uginanie ramion w podporze przodem na poręczach i podciąganie
na drążku nachwytem, liczba powtórzeń,
· mocy - wyskok dosiężny z miejsca.

W odrębnym teście dr Lech Skorupski z Zakładu Teorii Sportu AWF w Warszawie, z pomocą przyrządów działających na zasadzie dynamometru, zmierzył siłę w statyce w odniesieniu do różnych stawów.
Uzyskane rezultaty przewyższyły średnie wyniki zawodników kadry narodowej polskich sportowców, co było dużym zaskoczeniem dla naukowców i oponentów kulturystyki. Np. w badaniu siły zginania bicepsu Zbigniew Konarzewski (waga 88 kg) uzyskał wynik 14,1 kg/m, a Robert Wójcik (waga 114 kg) reprezentant Polski w podnoszeniu ciężarów tylko –15,6 kg/m. Bardzo dobry wynik uzyskali: Stanisław Ptaszyński (waga 87 kg) w prostowaniu ramienia -10,7 kg/m, natomiast w prostowaniu stawu kolanowego, biegu na 60 m wyskoku dosiężnym z miejsca, podciąganiu na drążku ( nachwytem) i pompkach na poręczy - Jan Włodarek (waga 87 kg).

Dziś prawie wszyscy byli najlepsi zawodnicy „Syrenki” z sentymentem wspominają swoją przygodę z kulturystyką, która wiąże się z ich młodością i ze zdobywaniem „siły” do dorosłego życia. Wojciech Siudmak niedawno stwierdził, że uprawianie kulturystyki pozwoliło mu na odnalezienie pewnej równowagi podczas studiów, okresie pełnym poszukiwań intelektualnych i artystycznych. Pozwoliła na określenie wartości własnej osobowości.”

Następne lata to już odrębny rozdział w historii „Syrenki”, zasługujący na przypomnienie w odrębnym artykule. Można jednak tylko zasygnalizować, że biegiem lat Ośrodek stawał się „siłownią” o profilu rekreacyjnym, w którym każdy ćwiczy według swoich możliwości i zaawansowania, głównie dla przyjemności i zdrowia.

Zmieniali się trenujący, byli różni instruktorzy, m.in.: Marian Rossa znany też z fenomenalnej sprawności fizycznej, siły i znakomitego umięśnienia, 48 cm w obwodzie bicepsa, ani „grama” tłuszczu, a waga ciała tylko 86 kg! Zajęcia prowadzili też: Janusz Czułkowski, Seweryn Sawicki, Wiesław Sawicki, Józef Czopik, Ryszard Kopański i inni. Przybywało nowoczesnego i urozmaiconego sprzętu do ćwiczeń. Zaczęły ćwiczyć kobiety. Były osiągnięcia i medale, głównie w trójboju siłowym i kulturystyce kobiet.

Od ponad 20 lat instruktorami są: Jan Czyżkowski jednocześnie pełniący funkcję prezesa Ogniska i Marek Krawczyk, a od kilku lat jest tez Zbigniew Borówek.
Autor: Jan Włodarek, kwiecień 2002 r.
Rej.446/JW. - 42/2011.10.08,/ JWIP.PL
Aktualizacja 2011.10.08. Godz. 17:30 r.