|
|
Odwiedziło nas:
10033452
osób. |
|
|
| Polskie podnoszenie ciężarów. Autor: Stanisław Zakrzewski |
("Strength & Health")
W latach 60- tych XX w. Polska była sportową potęgą w podnoszeniu ciężarów. Przodowali Rosjanie, tuż za nimi my, a dalej USA.
W styczniu 1966 roku Stanisław Zakrzewski napisał ciekawy artykuł oparty na artykule z amerykańskiego sportowego czasopisma, który w dużej mierze charakteryzował nasze ówczesne podnoszenie ciężarów. Warto przeczytać, aby zrozumieć, że w tym okresie ( komuny) polski sport wyczynowy był hołubiony przez władzę. Z innych źródeł wynika, że również rekreacja fizyczna była bardzo wspierana np. w zakładach pracy.
Przygotował: Jan Włodarek J.W., 2 sierpnia 2009 r.
W krzywym zwierciadle. Autor: Stanisław Zakrzewski
„Gdy tylko wróciłem do Polski, setki młodych i starszych ciężarowców zarzucało mnie pytaniami, „Jak oni trenują?” Postaram się więc Na łamach „Strenght and Health” odpowiedzieć na te pytania oraz podać wskazówki treningowe Klemensa Roguskiego”.
Tak rozpoczął pierwszy ze, swych zapowiedzianych artykułów o podnoszeniu ciężarów w Polsce Morris Weissbrot, przebywający u nas przez dwa miesiące letnie na zaproszenie Polskiego Związku Podnoszenia Ciężarów. Tytuł artykułu ( posiadamy go w swoich zbiorach - przyp. jw.) brzmiał
„An Intoduction to Polish Fraining Methods” ( Wprowadzenie do polskich metod treningowych).
Trudno tłumaczyć cały artykuł, ale warto zapoznać naszych Czytelników choćby z fragmentami „rewelacyjnych wynurzeń”:
„Można najłatwiej byłoby powiedzieć o treningu Polaków to, co już kiedyś powiedział Bob Hoffman o zawodnikach radzieckich:
Jeżeli chcecie dźwigać ciężary tak, jak oni to czynią, to musicie tak, jak oni trenować; musicie rzucić pracę, rzucić szkołę, opuścić rodziny i tylko trenować, trenować i trenować. I to dzień w dzień, przez cały dzień(?!!)
Ale w Stanach Zjednoczonych jest to nie do zrealizowania. Postaram się podejść do tego problemu z innej strony. To prawda, że ciężarowcy Europy mają prawie nieograniczony czas na treningi i dysponują wszelkimi ułatwieniami, ale nie w tym tkwi sedno sprawy.
Co oni mają, a czego my nie posiadamy, to … trenerzy. Polska ma ich 300. Jedynym ich zajęciem jest nauczanie i trenowanie ciężarowców. Polska, ten mały kraj liczący 11 milionów mieszkańców (!!!) Posiada 275 ośrodków ciężarowych. 9000 Zawodników zarejestrowanych jest w PZPC, a Stany Zjednoczone ze swoimi 190 milionami mieszkańców mają zaledwie 3000 sztangistów. Każdy ośrodek ciężarowy w Polsce jest całkowicie wyposażony w sprzęt i każdy posiada płatnego instruktora. Ośrodki otrzymują też pomoc władz miejskich i państwowych. Zawodnik nie ponosi żadnych świadczeń. Wszystkie opłaty i przejazdy pokrywa państwo.
Ale nie tylko to wpłynęło tak korzystnie na olbrzymi rozwój podnoszenia ciężarów w Polsce w ciągu ostatnich 10 lat. Szukając głębiej przyczyn rozwoju tej dziedziny, natknęliśmy się na inny ważny czynnik: bodźce. Ciężarowiec w Polsce jest bohaterem narodowym. Nazwiska Waldemar Baszanowskiego, Ireneusza Palińskiego i innych są w Polsce równie popularne jak w naszym kraju baseballisty Mickey – Mantle’a. Najwybitniejsi ciężarowcy przebywają na kosztownych obozach treningowych i to razem ze swymi rodzinami (??). Nic ich nie kosztuje. Za nich opłaca się również dalekie podróże (??). Nie mają żadnych kłopotów finansowych, mimo że nie pracują zawodowo (?!). Gdy wycofują się z czynnego życia sportowego, angażują się ich w charakterze instruktora lub trenera”.
Ciekawe, skąd Morris Weissbrot zaczerpnął tak interesujące i "wiarygodne "informacje?
Autor: Stanisław Zakrzewski, styczeń 1966 r., aktualizowano 29.09.2009 r.
|
|
Nie należy rozpoczynać treningu siłowego pod wpływem środków dopingujących i odurzających. Przed wykonywaniem opisanych tutaj metod treningowych i ćwiczeń należy się skonsultować z lekarzem. Autorzy i właściciel strony JWIP.PL nie ponoszą jakiejkolwiek odpowiedzialności za skutki działań wynikających bezpośrednio lub pośrednio z wykorzystania informacji zawartych na tej stronie. |
|
|
Tylko aktywnych zapraszamy na forum
oraz
do Pionierów |
|
|
• 
