|
|
Odwiedziło nas:
10044595
osób. |
|
|
| Przepuklina w sportach siłowych. Autor: Dr Wasz |
Na zdjęciu Bill Grant, który cierpliwie przez lata rozwijał mięśnie brzucha. Z arch., 1980 r.
Przepuklina brzuszna należy do częstych chorób chirurgicznych. Może ona wynikać m.in. z podnoszenia ciężarów, czyli stanowi zagrożenie dla tych, którzy uprawiają kulturystykę, ale jednocześnie zaniedbują mięśnie brzucha.
Najczęstsze z przepuklin to: pachwinowa, udowa, pępkowa i w bliźnie pooperacyjnej.
Proszę pamiętać, że one rozwieją się w miejscach, gdzie są słabo wyrobione mięśnie brzucha, oraz to, że ćwiczący, który ma jakiekolwiek nieprawidłowe uwypuklenie w obrębie brzucha, powinien zwrócić się do lekarza!
Przepuklina to groźna choroba i o niej przedstawiamy artykuł, który powinien być znany ćwiczącym kulturystykę. Jest niżej.
JW. 31 stycznia 2010 r.
Rysunek z książki „Keys to the Inner”
GŁOS LEKARZA
Często słyszymy zdanie, że przy dźwiganiu ciężaru ktoś „podźwignął się”, pękła mu błona brzuszna”. Stąd też panuje przekonanie, że sportowe podnoszenie ciężarów (albo atletyczne ćwiczenia wykonywane przez kulturystów - przyp. jw.) prowadzi do występowania przepukliny. Czy to jest słuszne?
Najpierw zastanówmy się, co to jest takiego przepuklina i jak to właściwie jest z tym „pęknięciem błony brzusznej”.
Pospolicie zwana "błona brzuszna" to jest w języku anatomicznym otrzewna ścienna przedniej i bocznych ścian jamy brzusznej, błona dość cienka, rozciągliwa, niestanowiąca żadnego oporu dla wzrostu ciśnienia wewnątrz brzucha. Elementami silnymi, oporowymi, które składają się na tzw. tłocznię brzuszna, są przede wszystkim trzy warstwy dużych, płaskich mięśni brzucha wraz z ich szerokimi rozcięgnami, a także pionowo przebiegające mięśnie proste brzucha oraz – w mniejszym stopniu – tzw. powiezie brzucha, zbudowane z tkanki sprężystej, która znajdują się między mięśniami a otrzewną i mięśniami a tkanką podskórną. Mięśnie brzucha nie tworzą jednak jakieś całkowicie szczelnej ściany. Są w ich układzie pewne przerwy, szczeliny, słabsze punkty, w których mogą powstać przepukliny. Takie przepukliny powstają jednak bardzo rzadko. Często natomiast spotykamy przepukliny w tych miejscach, w których przebiegają przez mięśnie i ich rozcięgna kanały prowadzące określone twory anatomiczne. Taka sytuacja istnieje w okolicy pachwin, gdzie znajdują się po każdej stronie dwa kanały. Jeden, położony wyżej, przebiega wśród mięśni brzucha, jest to kanał pachwinowy, przez który przechodzi powrózek nasienny u mężczyzny, a więzadło macicy u kobiety. W tym miejscu najczęściej powstaje u mężczyzn przepuklina pachwinowa. Drugi kanał biegnie nieco niżej, już poza dolną granicą mięśni brzucha; jest to kanał udowy. Przechodzą nim naczynia krwionośne dla kończyn. Tu powstaje znaczna rzadziej spotykana przepuklina udowa, występująca raczej u kobiet. Wlot obu tych kanałów, a zwłaszcza pachwinowego u mężczyzn, stanowią siłą rzeczy punkt oporu dla napierających jelit. W warunkach prawidłowego układu mięsni brzucha, dobrego ich rozwoju i wartościowej tkanki sprężystej układu powięziowego ściany brzucha, nawet te punkty słabego oporu stanowią dostateczną zaporę także i dla wysokich ciśnień w obrębie jamy brzusznej. Kiedy jednak mięśnie są słabe, sprężystość tkanki powięziowej znacznie zmniejszona, wejście do kanału ulega stopniowemu rozszerzeniu i każde wzmożone ciśnienie wewnętrzne jamy brzusznej prowadzi do coraz dalszego wypychania się jelit do kanału. Takie wzmożenie tłoczni brzusznej towarzyszy nie tylko cięższym wysiłkom przy pracy czy przy uprawianiu sportu. Kaszel, kichanie, oddawanie stolca i szereg innych zwykłych funkcji życiowych wzmaga ciśnienie w jamie brzusznej w wystarczającym stopniu, aby przepuklina uległa stopniowemu powiększaniu. Nie ma przy tym żadnego „pęknięcia błony brzusznej”. Błona otrzewna ściany brzucha w miejscu rozszerzonego wejścia do kanału pachwinowego czy udowego pod naporem jelit rozciąga się coraz bardziej w postaci worka zwiększającego się w miarę postępu przepukliny. Worek ten zawiera zwykle pętle jelita i z czasem przechodzi przez cały kanał, wydostaje się na zewnątrz w postaci miękkiego guza, który powiększa się przy napinaniu tłoczni brzusznej, a cofa w spokoju i w pozycji leżącej. W zaniedbanych przypadkach dziś już wobec postępów chirurgii rzadko spotykanych, przepuklina dochodzi do monstrualnych rozmiarów, zawierając znaczną cześć jelit, które normalnie powinny się znajdować w brzuchu. Przepuklina staje się groźna dla życia, kiedy pętla jelita wydobywa się poza kanał pachwinowy i ulega w nim uwięzieniu. Towarzyszy temu silny ból i niemożność odprowadzania zawartości worka przepuklinowego do jamy brzusza. Konieczna jest wtedy możliwie szybka operacja.
Zdawałoby się więc, że jeśli przepuklina powstaje przysłanych mięśniach brzucha i mało sprężystej tkance powięziowej to nie powinna mieć miejsca u sportowców (ciężarowców i kulturystów – przyp. jw.), mających silnie rozwinięte mięśnie. Istnieją jednak osobnicy z wrodzonym wadliwym układem anatomicznych mięsni brzucha i powięzi. U nich to istnieją skłonności do powstawania przepuklin, zwłaszcza przy uprawianiu sportów siłowych. Można temu zapobiec przez racjonalne stopniowanie ćwiczeń od najlżejszych – zwłaszcza w bardzo młodym wieku, kiedy rozwój mięśni i tkanki sprężystej nie jest zakończony. Jeśli jednak mimo wszelkich ostrożności przepuklina się zdarza, zwłaszcza u ciężarowców (a także kulturystów - przyp. jw.), i ulega szybko powiększeniu lub od początku daje dolegliwości, należy poddać się operacji chirurgicznej. Dobrze przeprowadzona operacja i pooperacyjne leczenie usprawniające pozwalają na powrót do pełnej wydolności tłoczni brzusznej. Przestrzec natomiast należy przed używaniem wszelkiego rodzaju pasów, które mają zapobiegać lub ochraniać przepuklinę. Rola ich w tym względzie jest minimalną, natomiast w znacznym stopniu uszkadzają one mięśnie brzucha w okolicy kanału pachwinowego. Należy jeszcze wspomnieć, że zdarzają się przepukliny wrodzone, istniejące od urodzenia, które należy operować możliwie we wczesnym dzieciństwie.
Autor: dr Wasz, ze zbioru Stanisława Zakrzewskiego (1907-1972).
Rej. 11/medycyna -2/
|
|
Nie należy rozpoczynać treningu siłowego pod wpływem środków dopingujących i odurzających. Przed wykonywaniem opisanych tutaj metod treningowych i ćwiczeń należy się skonsultować z lekarzem. Autorzy i właściciel strony JWIP.PL nie ponoszą jakiejkolwiek odpowiedzialności za skutki działań wynikających bezpośrednio lub pośrednio z wykorzystania informacji zawartych na tej stronie. |
|
|
Tylko aktywnych zapraszamy na forum
oraz
do Pionierów |
|
|
• 
