Naderwanie ścięgna Archillesa, przydarza się niedzielnym sportowcom.

Mitologiczny Archilles walcząc pod troją zasłużył na sławę walecznego herosa, ale sława stała się też jego piętą. Nieobmyta w niemowlęctwie przez nieuwagę kąpiącej go matki w wodach Styksu (które miały zapewniać odporność na ciosy) pozostała wrażliwa na zranienia i dlatego ugodzona strzałą Parysa przyczyniła się do śmierci dzielnego wojownika. „Pięta Archillesowa” jest więc symbolem naszej słabości.

Nadmierne przeciążenie stopy grozi jej urazem
Najsilniejsze w organizmie ścięgno piętowe jest dużym ścięgnem mięśnia trójgłowego łydki i swój przyczep ma na guzie kości piętowej. Jeśli pomyślimy, że gdy odbijamy się do skoku w rozbiegu, stopa doznaje obciążenia w osi pionowej wynoszącego aż 190 procent, wtedy wyobrazimy sobie sytuacje, w których może dojść do różnego rodzaju urazów. Tym łatwiej o takie urazy, gdy należymy do tzw. niedzielnych sportowców, podobnie jak mój niedawny pacjent, który sport uprawia od święta, ale za to z dużym zaangażowaniem. A ponieważ wolnego czasu miał niewiele, rekreacją zajmował się czasem w weekendy.

Ból zaczyna przeszkadzać w chodzeniu
- Postanowiliśmy ze znajomymi zacząć biegać dla zdrowia. Niedawno podczas rozgrzewki spadłem na lewą stopę, poczułem nagle trzaśnięcie z tyłu łydki, jakby uderzenie. Od tego momentu boli, trochę trudno mi chodzić i stanąć na palcach. Rzecz jasna o żadnym bieganiu już nie ma mowy. I pomyśleć, że kiedyś grałem w koszykówkę i byłem w reprezentacji szkoły.

- A w ostatnich czasach odniósł pan podobne urazy?
-Pierwszy raz taka rzecz się zdarzyła. Marny ze mnie sportowiec, brak mi czasu na trening z prawdziwego zdarzenia, mobilizuję się zwykle na wiosnę, kiedy można pograć na dworze, wybrać się na wycieczkę rowerową, czy właśnie pobiegać.

Gdy pacjent położył się na leżance, zbadałem jego chorą nogę. Podejrzewając, że uraz dotyczy ścięgna Achillesa, wymacałem na nim niewielki ubytek, kilka centymetrów w górę od kości piętowej. Uciskając łydkę leżącego na brzuchu, stwierdziłem, że jego lewa stopa nie zgina się w kierunku podeszwy tak silnie, jak zdrowa prawa. Poproszony o wspięcie się na palce w pozycji stojącej, miał wielką trudność z utrzymaniem się na palcach lewej stopy bez podpierania się drugą, dokuczał mu silny ból. Wyjaśniłem, że doszło do częściowego przerwania ścięgna Achillesa.

Nie zawsze jest konieczny zabieg operacyjny
- W miarę przybywania nam lat naturalnym procesem jest, że tkanki tracą swą giętkość, a mięśnie i ścięgna odporność na obciążenia. Niewyćwiczony układ ruchu nieprzygotowany na nagły wysiłek, a stopy o dość delikatnej strukturze są szczególnie zagrożone, dźwigając całe ciało. Przy gwałtownym zatrzymaniu w biegu, lądowaniu na ziemi po skoku itp. Może dojść do nadmiernego obciążenia ścięgna Achillesa. Chcąć tego uniknąć, warto ćwiczyć umiarkowanie nie tylko w soboty i niedziele. Ale na razie koniec ze sportem.

- Trzeba będzie operować czy wystarczy gips?
- Myślę, iż raczej uda się uniknąć operacji, bo nie doszło do całkowitego zerwania ścięgna. Ale chciałbym zrobić USG, by zobaczyć, jak wyglądają naderwane brzegi i zdecyduję czy trzeba operować. Jeśli nie, unieruchomimy nogę w gipsowym opatrunku na 3 miesiące. Potem jeszcze kilka miesięcy czekać będzie pana rehabilitacja, chodzenie z pomocą kul i w obuwiu na podwyższonych obcasach.
Autor: dr Jerzy Fronc, 2001 r, przygotował Ignacy 5 sierpnia 2009 r.
Rej.379/ Medycyna - 35 /2011.07 05/ JWIP.PL
Aktualizacja 2011.07.05. Godz. 23:09